Naam: Levanto
Ras: Siberische husky
Kleur: grijs wit
Geslacht: reu
Gecastreerd: ja, 3 juli 2024
Geboortedatum: 28 oktober 2023
Levanto is een pup vanuit de broodfok, hij is uitgekocht via een stichting die ook over zijn adoptie gaat.
Hem heb ik zelf opgehaald bij de broodfokker, hij kwam dus rechtstreeks uit de kennel bij mij.
Zijn zusjes zijn inmiddels naar hun gouden mandjes toe.
Hij was vanaf het begin een bijtertje. Puur uit angst.
Zodra je in zijn buurt kwam hapte hij gelijk naar je. Ik ben met hem gaan trainen om de riem om te doen. Hiervoor gebruik ik een retriever lijn omdat ik deze op afstand kan omdoen en deze lijn kunnen ze nooit afkrijgen. Wat ideaal is voor een angstige hond die snel in paniek raakt.
Enkele keren per dag deed ik de riem om en weer af. Zodat hij daar aan kon wennen en wist dat het niets ergs was. Maar op het moment dat de riem strak ging kwam er weer stand, beet hij op de riem en ging daarna op de grond liggen "krijsen" extreem hard alsof hij dood ging.
Hierop volgde de training met de lijn aanspannen en weer los laten. Zo voelde hij druk maar kon hij ook merken dat paniek echt nergens voor nodig was. Als ik hem uit de bench haalde deed ik dit standaard met de riem om. Zo kon hij steeds meer wennen aan de gewoonte van een riem. De eerste 3 dagen heb ik besteed aan het wennen aan de riem en de druk van de riem. Zodra het in de tuin veilig was om met hem te wandelen zijn we de straat op gegaan. Samen met 1 van mijn andere honden die nergens van op kijkt.
Voor verkeer of iets is hij eigelijk niet echt bang. Meer nieuwschierig om te kijken wat alles is. Hij schrok wel van bepaalde dingen maar niet zo extreem als dat ravera deed.
Als de riem om zijn been komt piept hij omdat hij daarvan schrikt en het eng vind, soms blijft hij staan maar meestal gaat hij krijsend rondjes draaien waardoor hij steeds verder in de knoop raakt. We blijven dit oefenen zodat hij weet dat ik de riem wel weer los haal en paniek echt niet nodig is.
Het buiten heeft hij na de eerste week niet meer gedaan.
Hij is hier in de auto rustig en gaat lekker liggen slapen.
Hij eet en drinkt goed.
Is wel nog angstig omdat hij niet gesocialiseerd is als pup maar alleen maar in de kennel heeft gezeten.
Hij durft wel uit mijn hand te eten en zo werken we eraan om toch wat meer vertrouwen te krijgen. Inmiddels kan hij keurig op commando zitten en als ik hem dat commando geef kan ik ook gewoon naar hem toe lopen.
Aanlijnen doen we op de zelfde manier. Eerst zitten en dan de riem om. Ook dit gaat zonder moeite.
Het alleen zijn moet ook opgebouwd worden. Hij is gewend samen te zijn met de rest en kan behoorlijk huilen als hij alleen word gelaten.
Het spelen en racen heeft hij helemaal ontdekt en mag dat graag doen met de rest. Ook touwtrekken of de bal jatten vind hij erg leuk om te doen.
Op 26 mei 2024 is hij samen met mij naar de markt geweest waar hij de hele dag relaxt achter de kraam lag. Af en toe gaven de buren hem wat aandacht en nog wat kennissen die langs kwamen en laat het ook gewoon toe om geaaid te worden. Maar komt niet vanuit zichzelf zomaar op iedereen af gelopen.
Hij staat nog ter adoptie
Zijn adoptie gaat via een stichting mocht je daarmee in contact willen komen stuur mij dan gerust een mailtje
spullendieren@gmail.com
Levanto vind het inmiddels heerlijk om te wandelen en gaat dan ook graag mee op avontuur. Al het verkeer kan gerust voorbij rijden zonder dat hij daar op reageert. Het enige waar hij van schrikt en ook nog wel eens om wil gaan janken is als de riem tegen zijn achterbenen/staart komt. Meestal trekt hij dan zijn staart tussen de benen en zakt met zijn kont na de grond. Als de riem dan onder zijn staart is gaat hij krijsend. En anders loopt hij weer verder na een schrik hupsje.
Hij vind aandacht inmiddels erg leuk, zo loopt hij ook gewoon op vreemden af of op visite wat langskomt.
Hij kan uren door de tuin rennen met de andere roedel leden en vooral met tardor raced hij wat af.
Maar ook lui op de bank of elders liggen kan hij erg goed.
In september zou hij gecastreerd worden, dit omdat hij geregeld last van een voorhuid ontsteking had ( dat hebben veel niet gecastreerde reuen). Zijn hormonen aardig begonnen op te spelen en hij de dames lastig ging vallen. Maar vorige week belde de dierenarts dat er een uitvaller was en of ik eerder wilde. Dus afgelopen woensdag 3 juli 2024 is hij gecastreerd.
Hij was als eerste aan de beurt en uit voorzorg had ik de muilkorf mee gegeven omdat hij 3 maand geleden nog aardig happerig was en ik geen idee heb wat hij doet als hij een spuitje in de bilspier krijgt aangezien de achterhand nog een gevoelig plekje van hem is.
Uit voorzorg hebben ze de muilkorf gebruikt maar hij liet het allemaal maar gebeuren en gaf verder geen kik.
In de middag gebeld, om te vragen hoe het was gegaan. Alles was goed gegaan maar meneer wilde wel graag naar huis en probeerde op allerlei manieren aan de wond te komen.
Halverwege de middag heb ik hem weer opgehaald. Bij thuiskomt bleek dat het hem ook was gelukt om aan de wond te zitten want hij had alle hechtingen al verwijderd.
Gelukkig zag de wond er goed uit en zat deze al aardig dicht waardoor de dierenarts heeft besloten het zo te laten alleen een langere kap om te doen en buiten toezicht nog een rompertje erbij aan.
Gelukkig heeft dat tot dusver niet voor problemen gezorgd en geneest de wond goed.
Wel is hij klaar met het stil zitten en wil hij maar al te graag door de tuin rennen met de rest.
