Verano is hier gekomen op 11 juli 2018. Ze was toen al gekocht door iemand als pup maar die wilde van haar af omdat hij geen tijd voor haar had. 

Heel bijzonder omdat ze pas in februari dat jaar geboren was en hij haar had vanaf 8 weken oud. Ik zelf zocht op dat moment een maatje voor invierno en was eindelijk aan het kijken voor een husky. Ik kwam haar tegen en heb contact met de eigenaar opgenomen. Na een gesprek besloten om bij haar te gaan kijken, maar wel aangegeven invierno mee te nemen en als ze elkaar zouden aanvliegen het niet door zou gaan, dat was prima. 

Ik heb haar op gehaald in Eindhoven. Daar aan gekomen dacht ik eigenlijk dat het niet klopte en het misschien wel een flauwe grap was. We reden namelijk een industrieterrein op en helemaal achter aan bij het laatste gebouw zat ze vast aan een lange ketting.

Eerst bij haar gaan kijken, ze was erg enthousiast maar ook wat angstig. Toen kwam de eigenaar eraan lopen. Hij gaf aan dat ze van zijn zoon was maar hij 50/60 uur per week werkt en de hond dus nu alle dagen daar in de auto garage rond hangt en alleen in de weekenden thuis is. Hierop hadden ze commentaar gehad van buren/bekenden waarop ze besloten haar weer weg te doen. 

Ik heb invierno uit de auto gehaald en hij klikte verano (toen nog Simba) los. Ze zijn gelijk gaan spelen en toen ik invierno weer in de auto wilde doen om het af te handelen voor verano. Kwam zij er achteraan en wilde hij niet de auto in. Dus ze maar gelijk samen achter in de auto gedaan. Vanaf toen zijn ze ook altijd onafscheidelijk geweest.

Die man zou even haar spullen pakken. Hij kwam aan met wat voer en een autoband. Dat was haar speeltje. Die hebben we daar maar gelaten. Water moest ze drinken uit plassen zei hij en voer gooide ze op de grond dan had ze wat te doen dus een voerbak had ze niet. Zelfs een riem halsband/tuigje had ze niet of een lekkere kussen om op te liggen.

Ik twijfelde best wel omdat Akita bekend staan dat ze vaak niet samen kunnen maar ook dat ze niet heel vriendelijk zijn.

Maar nadat we er waren en invierno en verano gelijk zo met elkaar omgingen en ik haar verhaal had gehoord was ik blij dat ze mocht opgroeien op een veilige plek. 

Onderweg zijn we op de Veluwe gestopt om te wandelen en ze nog even hun energie kwijt konden.

Daarna door na huis gereden en kon verano het huis en de tuin ontdekken.

Savonds vielen ze allebei samen in de mand in slaap.

Ook verano heb ik vanaf toen gelijk blootgesteld aan alles wat je op straat tegen komt. Mensen, honden, katten, auto's, fietsers. Heb ze meegenomen na de dieren tuin, honden speeltuinen. Zoveel mogelijk laten zien en kennis maken met dingen en dat heeft gelukkig zijn vruchten afgeworpen. Ze kan eigenlijk met elke hond samen. Vaak laat ze wel even weten dat zij de baas is, maar loopt er dan altijd vrolijk tussen. Ook kan ze met bijna alle mensen overweg. Enkele keren vertrouwd ze mensen niet en dan blaft ze er na. Maar als ik dan doorloop volgt ze netjes. Ook geef ik altijd aan ga niet zomaar de tuin of het huis in daar is ze te waaks voor.

Verder is verano vaak liever lui als moe. 

Ze vind het heel leuk om mee te gaan, maar meestal heeft ze het na een tijdje wel gezien en gaat ze ergens lang uit liggen chillen. Ze gaat wel eens mee canitrailen maar tot maximaal 6km. Dogsurvivals doet ze wel, ze mag ook wel graag naast de fiets rennen. Maar gewoon lekker relaxt rond slenteren vind ze ook heerlijk. Om daarna de rest van de dag lang uit te gaan liggen.

Inmiddels is ze 5 jaar en een schat van een hond

Kan heerlijk knuffelen, languit liggen snurken, gaat overal mee naar toe, speelt met alles samen. Wil van bijna iedereen aandacht. Eigelijk wel een voorbeeldige Akita. Maar ze kan ook echt koppig zijn. Als we de straat over steken moeten ze zitten. En dat weet ze heel goed, Maar soms heeft ze er geen zin in en dan moet je haar dat toch nog een keer duidelijk zeggen dat ze toch echt moet gaan zitten wat ze dan ook wel doet.

Caida (toen nog sky) is hier gekomen in 2019. Ze was extreem bang voor mensen. Wat er ooit is gebeurt in het verleden zouden we nooit weten maar dat het er niet goed ging is zeker.

Vanaf het begin trekt ze constant na mij toe. Zo verstopte ze zich de eerste maanden achter mij als er mensen op visite waren of als we mensen op straat tegen kwamen.

Ze was niet zinderlijk, aan de lijn trok ze omdat ze snel weg wilde. En ze was erg ondervoed. Ze woog hier bij aankomst 14kg.

Gelukkig vond ze invierno en verano erg interessant.

Met verano op het begin wel wat gesnauw omdat caida alles wilde beschermen en verano de baas wilde spelen.

Maar na wat begeleiding ging dat al snel goed. 

Ze begon vrij snel te bouwen op de andere 2 en ze te volgen hierdoor leerde ze wel snel.

Met kleine stapjes wende ze steeds aan meer dingen, ik nam ook haar overal mee naar toe. Alles eromheen vond ze niet echt spannend meer, maar andere mensen daar bleef ze bij uit de buurt.

Invierno en verano zijn gek op aandacht en pakken dat maar al te graag als er iemand komt. En caida durfde steeds dichterbij te komen. 

Zo ging ze dan af en toe wel snuffelen maar als diegene bewoog ging ze weer achter mij staan. Pas na 1.5 jaar loopt ze op mensen af. Andere honden vond ze wel altijd al leuk en daar wilde ze dan ook altijd maar al te graag op af lopen. 

Ze kan ook uren lang spelen, op het begin moest ik haar gewoon apart leggen omdat ze gewoon niet stopte. 

Ze vind het ook heerlijk om te werken, als het nou voor de fiets of step of of met hardlopen. Het enige is dat ze erg gehecht is aan mij en mijn graag wil volgen en bij mij wil zijn. Zo is het altijd wel lastig als iemand anders haar vast heeft en ik voor haar loop, dan begint ze te trekken om bij mij te zijn. Ook met dogsurvivals doet ze de oefeningen niet omdat ze halverwege van de mat springt of van de balk of iets omdat ze mij in de gaten wil houden.

Met eten kan ze nogal eens kieskeurig zijn. Ze lust de meeste dingen wel maar ze laat het vaak liggen voor later. Maarja dan ben je het kwijt want dan pakt een ander het wel. Op het begin was ze heel erg aan het schrokken met voer dit hebben we opgelost met voerspellen. Vorige maand is ze gewogen op 34kg en dus goed aangekomen.

Inmiddels is caida 5 jaar, kan ze heerlijk komen kroelen, plakt ze hele dagen aan mij vast en wilt ze graag werken. Ze snapt heel veel dingen en is erg leergierig. Ze kan ook prima los lopen en netjes terug komen als ze word geroepen. Eigelijk ook een hond wat alles kan en alles doet. Zo trots hoe ze is geworden na 1.5 jaar ellende waarin ze leefde.

Tardor (toen nog sky) heb ik overgenomen van een asiel, hier is hij terecht gekomen na het overlijden van zijn vorige eigenaar. Hij was daar geplaatst samen met zijn broer. Ze waren niet gewend aan het leven in huis en er werd ook niet met ze gewandeld. Zijn broer was erg dominant waardoor ze besloten ze apart te plaatsen.
Tardor scheen erg bang en onzeker te zijn.
In die meer dan 200 dagen dat hij daar zat waren er 2 reacties op hem geweest. Met beide bezichtigingen nam de angst de overhand en wilde men hem niet hebben. Ook heeft hij hangoren waardoor er al diverse keren was gezegd dat ze hem niet mooi vinden en mensen hem niet wilde bezichtigen.

Ik heb contact gehad met het asiel en een afspraak gemaakt om bij hem en een andere husky te gaan kijken. Eerst hebben we besproken wat mijn wensen zijn en welke ervaringen ik had. Daarna zijn we na de honden gegaan. Ze gaven aan dat tardor bang was en ik even moest wachten zodat ze hem konden pakken en hem eerst op de weide konden doen. Anders konden ze er namelijk niet bij in de buurt komen. Er waren maar 2 verzorgers die hem aan konden lijnen.

We gingen door het hek en daar zat hij dan. Hij ging op zijn achterpoten staan en liet zich zo achter over vallen. Zo schattig en wat een clown dacht ik toen.

Ik bleef op z'n 10meter afstand staan zodat ze hem rustig kon pakken en naar de speelweide kon brengen. Maar daar dacht hij anders over. Ze wilde de kennel uitlopen en toen rende hij op mij af. Zo blij en vrolijk. Verbaasd dat de verzorger was omdat hij dat in al die 258 dagen niet had gedaan. Toen de speelweide op. Hij bleef maar racen en de bal brengen. Geen seconde dat ik eng was. Nadat sky weer naar de kennel was nog weer even een gesprek gevoerd binnen, hierin besloten samen met invierno kennis te gaan maken met sky. Normaal willen ze alle honden met elkaar kennis laten maken maar doordat ik mijn ervaring had verteld en ze nu al kon vertellen dat verano sowieso het gevecht aangaat en ik bang ben dat caida het te druk vind met al dat geblaf en dan nog die vreemde mensen hebben ze gezegt dat het dan op mijn eigen verantwoordelijkheid zou zijn hem mee te nemen en te zorgen dat het goed zou komenm die uitdaging ging ik maar al te graag aan omdat ik heel goed weet dat het wel goedkomt in mijn roedel mits sky zich zou gedragen richting invierno.

Die zondag ging ik dan samen met invierno heen. Eerst hebben we ze laten snuffelen door het hek heen, zo konden ze elkaar in iedergeval niet verwonden. Dat ging zo goed dat we besloten een stuk te gaan lopen. Ze wilde alleen maar spelen met elkaar dus vroeg de asiel medewerker of ik het aandurfde ze samen in het grote speelveld te doen. Ik zag daarin geen probleem en zo hebben we ze daar los gelaten.

Ze zijn gaan racen en stoeien maar gingen ook gewoon hun eigen gang ondertussen. 

Hierna doorgegeven dat ik hem mee zou nemen en hebben we een afspraak gemaakt voor later die week.

Ik had ze verteld wat voor dingen ik altijd met mijn roedel doe en mijn best zou gaan doen sky daarin mee te nemen. Ze gaven aan dat 1 van hun mensen sky 3 keer had mee genomen om te gaan canicrossen maar dat hij heel bang was geworden en ze nu ook niet meer bij hem in de buurt kon komen. Die droom zag ik dan ook even in duigen vallen.

Op 7 april heb ik hem opgehaald, is hij omgedoopt naar tardor. de auto ingaan was heel spannend, hem eruiteindelijk in getild. tot aan het bos heeft hij zenuwachtig heen en weer gelopen en om zich heen gekeken. Ik ben eerst met hem in het bos gaan wandelen, zo kon hij even aan mij wennen en kon ik kijken hoe hij aan de riem reageerde. Gelukkig kende hij de riem maar grenzen had hij niet. Na een half uurtje lopen door naar huis waar hij zijn nieuwe vriendjes zou gaan ontmoeten. weer met moeite in de auto gedaan maar ging toen wel rustuig liggen.

Thuis hem laten rondneuzen en toen in het achterste gedeelte van de tuin gedaan met een hek ertussen.  invierno naar buiten gedaan en ze door het hek laten neuzen. Dit ging wederom goed en heb hun toen samen achter het hek gedaan.

Daarna caida na buiten gelaten, die werd helemaal enthousiast en wilde het liefste door het hek heen. Ook ik haar geen gegrom of gesnauw en het hek open gedaan. Zo vlogen ze enkele minuten door de tuin met zijn 3 een.

Toen hun met zijn 3een achter het hek en verano naar buiten, ze ging op het hek af en begon zoals verwacht direct te grommen en liet haar tanden zien. Tardor bleef rustig en zei verder niks. Verano een muilkorf omgedaan voor de veiligheid en toen het hek open. 

Zo hebben ze elkaar allemaal besnuffeld en zijn ze gaan rennen. Behalve wat gesnauw van verano ging het super onderling.  Ook tijdens het lopen liep alles prima.

Na 3 dagen konden ze gewoon buiten spelen zonder muilkorf, echter toen tardor een bal ontdekte die naast verano lag zijn ze elkaar aangevlogen. Dus alle speelgoed weer weg tot ze weer normaal konden doen. Dat ging gelukkig al vrij snel weer goed.

Met de bal spelen vind hij gewelig, hij kan de hele dag wel doorgaan met de bal ophalen en weer terug brengen. al zijn piepjes uit de bal slopen ok wel erg leuke dingen volgens hem.

slpen is sowieso een bezigheid van hem. in hetv asiel deed hij dat ook maar al te graag, maarja daar slaat de verveling je uit eindelijk ook wel toe natuurlijk. het enige nadeel bij hem is dat hij de kussens en de vulingen of de knuffelsooknopeet en dat is natuurlijk te gevaarlijk ivm met verstoppingen en verstikking. daaarom slaapt hij nu op een stretcher ipv een mand of kussen. 

Toen ik hem na twee weken meenam naar mijn ouders liet hij eindelijk zijn angsten zien voor mensen. Mijn vader was enorm eng, mijn moeder eerst ook maar na wat support van mij durfde hij toch dichterbij te komen. Bij hun kon hij gelijk kennis maken met kyara wat ook wel direct goed ging. Daarna zijn we met zijn allen naar het speelveld gelopen en heb ik tijdens het lopen de riem van tardor overgegeven aan mijn vader zodat hij daar mooi aan kon wennen.

Tardor zat vol met energie en ben eens gaan proberen wat hij van rennen vond, aangezien hij zo bang was geworden van het canicrossen. Dus invierno en tardor samen mee en kijken of tardor mee gaat rennen. En tot mijn verbazing trok hij vollop, rende mooi naast invierno mee en zo heb ik ze dan ook maar gekoppeld met een neklijntje.

op 23 april hadden we een dogsurvival staan in de achterhoek. deze zouden we met zijn 4een doen, pap met kyara, nathalie met verano, natalie met caida en ik met nvierno, maar omdat tardor er nog maar zo korwas wilde ik hem niet de hele dag alleen thuis laten en heb besloten hem mee te nemen, mam was mee als support en die heeft met verano langs de kant gestaan. en heb ik tardor mee genomen op het parcours. van de glijban, over plankjes, door tunnelsen ja het was heel spannend maar met support van iedereen deed hij het toch maar mooi.

Al snel had ik door dat hij het geweldig vond om te rennen. Eind april hadden we nog een trail run staan en heb besloten hem mee te nemen. De run was wel 12 km maar we zouden tussendoor geregeld een stuk lopen en als het hem niet zou lukken dan konden we altijd een sluiproute terug kunnen nemen na de finish. Maar hij vond het fantastisch en tijdens de stukken dat we wandelden wilde hij maar doorgaan.

Ook waren er zeker punten waar ik mijn vraagtekens bij hem. Zo duikt hij in elkaar als je je arm omhoog zwaait, is hij bang voor al het tuin gereedschap. Ik weet helaas niet wat er precies is gebeurd met hem, maar het blijft toch altijd bijzonder om te zien dat ze zo bang zijn voor bepaalde bewegingen.

Gelukkig trainen we ook met dat soort dingen en kan ik hem gewoon met een bezem borstelen inmiddels.

Inmiddels is hij hier alweer enkele maanden en heeft hij al veel dingen mogen doen. Contact zoeken blijft hij lastig vinden en is dan ook snel afgeleid door van alles in de omgeving. Hier trainen we dan ook nog hard aan. Verder doet hij het top in de roedel en loopt er heerlijk tussen. Sporten vind hij echt geweldig, hij blijft ook echt door gaan. Zo moet ik geregeld eens voor hem op de rem trappen.

 het 1 en ander uitgezocht en gevonden over zijn verleden, waaronder zijn puppy fotos. Net als zijn vorige eigenaar die nog springlevend blijft te zijn en toen der tijd in het bezit waren van 4 husky's en nog enkele andere honden. Ook kwam ik nog een advertentie tegen van hem en zijn broer via dezelfde vzw als waar ravera van is. Schijnbaar moesten ze dus al eens eerder weg, toen dat niet lukte zijn ze maar bij het asiel 

De waarheid zouden we waarschijnlijk nooit te weten komen, ben blij dat hij het hier na zijn zin heeft en hier kan genieten zonder angsten. En dat merk je ook wel. Hij gaat op iedereen af voor aandacht, klein, groot, man, vrouw

Via een VZW is ravera bij mij terecht gekomen.

Ravera komt uit de broodfok en is direct vanaf de kennel bij mij terecht gekomen. Ik heb haar daar zelf opgehaald en ze heeft dus vanaf haar geboorte tot ik haar haalde bij de broodfokker gezeten.zoals vele weten leven de honden daar in embaarlijke omstandigheden. kleine vervuilde hokken, vaak zonder daglicht, ondervoed en nooit liefde gekend. alleen maar gebruikt om te dekken of gedekt te worden. dierenartsen zien ze verder niet, zo worden dus niet geeent, word er niet naar gekeken als ze iets mankeren.het enige wat relevant is voor de eigenaar, dat ze geld in het laadje brengen door te dekken of gedekt te worden.

Iedereen kent inmiddels wel de verhalen over de broodfok pups, die zo ineens enorm ziek zijn, Veelste jong en met vervalste papieren worden vervoerd. Maar hun papa's en mama's hebben het nog slechter, die leven jaren lang in verschrikkelijke omstandigheden en zijn ze te oud of kunnen ze om welke reden dan ook geen pups meer maken/krijgen worden ze ingeslapen, deze ouderlijke dieren hebben nooit liefde gekend.

09-12-2023

Vanmorgen om 8 uur vertrokken om ravera op te halen. Een broodfokker heeft alle (volwassen) reuen en teven afgestaan en stopt er mee. Gelukkig maar want ik wist dat er werk aan was maar mijn hart huilt. Zo enorm angstige dat ze allemaal zijn. Verstijft van angst. Ze zien de buiten lucht, worden aangeraakt door mensen, krijgen een tuig om. En dat voor het eerst in hun leven. Ravera is 3 jaar oud heeft alleen maar als fokproduct gewerkt en heeft nooit liefde gekend. 

In hun eigen uitwerpselen leefden ze wat ook goed te zien en ruiken is in hun vacht. De honden zijn allemaal in de auto's getild want lopen zat er niet in. Plat op de grond en de poten wijd verspreid om zich schrap te zetten op de grond. Hart verscheurend om te zien. En niet 1 maar gewoon allemaal.

Daarna begon de terug reis van bijna 3 uur. Waar alle andere helemaal opgewonden naar buiten keken of joelden, lag ravera plat en durfde amper te bewegen. Pas toen ik zelf uitstapte ging ze staan. Onderweg had ze af en toe opgekeken richting mij als ik tegen haar aan het praten was maar verder leek het wel een pop.

Thuis uit de auto getild en in de tuin gezet. Wel met de riem om zodat ze in paniek niet weg zou schieten. Ondanks dat de tuin volledig omheind is, maar een angstige hond kent immers veel uitwegen.

Toen gelijk kennis laten maken met invierno zodat ze in iedergeval een maatje heeft waar ze aan kan optrekken, en invierno is de meest stabiele die hier is en hoop dan ook dat hij haar mee trekt. Ze werd helemaal vrolijk, staart hoog in de lucht. Dat ging gelijk goed. Nadat hun uit gesnuffeld waren ook maar besloten de andere 1 voor 1 te koppelen, eerst tardor, dat ging ook goed al is tardor iets opdringeriger. Toen caida, die wilde gelijk spelen en racen maar dat kent ravera helemaal niet. Verano gromde weer zoals gewoonlijk, dus die had ik voor de zekerheid al een muilkorf om gedaan.

Inmiddels was het al avond en regende het alleen maar dus ze allemaal mee naar binnen genomen. Ravera slaapt eerst in de bench en dan kijken we hoe het gaat. Voornamelijk dat er snachts geen ruzie kan uitbreken, of voer/speelgoed nijd is. Ze slapen allemaal in de zelfde kamer maar met een stukje zekerheid van een hekje er tussen. Zo heeft ze ook rust en hoeft ze niks te beschermen.

Ik had een lekkere stretcher gekocht zodat ze net als de rest niet op de grond hoeft te liggen maar deze was te eng en ze ging dan ook stil in een hoekje ernaast zitten. 

Eerst de stretcher er maar uit en een dikke kleed erin en dan rustig opbouwen tot ze het allemaal vertrouwd. 

Wandelen kent ze niet en ze is niet zindelijk. Dus dat word rustig trainen in de tuin tot ze naast mij durft te staan en niet in protest gaat van de riem.voor nu wil ze alleen maar vluchten en zich los trekken van de riem. dus tot ze iets comfortabeler daar mee is blijven we veilig achter het hek en gaan we eerst dar het vertrouwen mee opbouwen.

dag 2 zondag 10-12-2023

Vannacht alles rustig verlopen, ze was erg onrustig en liep wat heen en weer in de bench. Na 20 min is ze toch gaan liggen. Op de camera zag ik dat ze een aantal keren schrok van geluiden/bewegingen van de andere honden maar ze keek even wat het was en sliep weer verder. De bench heeft ze droog gehouden en vanmorgen deed ze een plasje in de tuin.

Zelf had ik van alles op de planning staan vandaag, eerst een canitrail met invierno en tardor daarna nog op verjaardag. Maar ze zijn rustig geweest. En heb verano en caida thuis gelaten zodat ze nog wat steun had. Ze waren erg braaf geweest en ze had gelukkig nu ook wat gegeten. Ze is nog even in de tuin geweest en heeft daar weer een plasje gedaan. Daarna heb ik haar mee genomen na de badkamer kijken wat ze van de douche vond. Tot mijn verbazing ging ze drinken uit de kraan en zelf onder de douche doorlopen. Ik wilde haar er gewoon kennis mee laten maken zodat ze volgende week gewassen kon worden, maar opdat ze zelf toch al onder de douche ging staan heb ik de hondenshampoo er maar bij gepakt. Inzepen op de hals en voorste deel rug en de borst was prima maar de buik en de achterhand was heel spannend. Eenmaal bezig vond ze het wel lekkerder en werd ze meer ontspannen. Helaas is de geur en vacht nog niet fantastisch maarja ze lag daar natuurlijk in haar eigen uitwerpselen al jaren lang. De vacht was dan vooral op de achterhand en buik hard klonterig. Maar ze is in iedergeval wat schoner geworden en we doen het binnenkort gewoon nog eens over. Daarna eenlekker badjas aan om droog te worden. Best spannend maar als het eenmaal zit is het prima. 

Daarna heb ik even wat zand gehaald bij de bouwmarkt en ben ik op verjaardag gegaan.

Toen ik thuis kwam lagen ze allemaal rustig te slapen, ik heb een zandbakje gemaakt zodat ze daar haar behoeftes kan doen. Zo blijft de tuin relatief schoon en kunnen we eerst rustig aan trainen om aan de lijn te lopen.

Ondertussen hebben hun met zijn alleen in de tuin gespeeld en heeft ze geplast en gepoept.

Voor we naar bed gingen heeft ze nogmaals een plasje in de tuin gedaan. 

dag 3 maandag 11-12-2023

wederom is de nacht rustig verlopen en heeft ze niks in de bench gedaan. eenmaal in de tuin deed ze haar behoeftes op de daarvoor bestemde plek. Nu zag ik de wormen erin kruipen en heb dan ook direct bij de dierenarts een wormtablet gehaald.

Ik oefen met haar om in de bench de riem om te doen met een lange lijn van 4 meter, dan loop ik naar buiten en hoop dat ze mij dan volgt en voor nu gaat dat al redelijk. Soms schrikt ze van iets en rent ze heel hard terug de bench in. Buiten loop ik direct door naar de zandbak zodat ze daar haar behoefte kan doen. 

Eten is echt een drama, dag 2 heeft ze 3 hapjes vers vlees gegeten, en snachts een paar hapjes, dag 3 een zakje blikvoer. Uit de hand durft ze niks te pakken. Binnen heeft ze haar voer en waterbak staan maar ze pakt er weinig uit. De brokjes met lekker saus erover, de vleesworst, vers vlees brokjes van alles heeft ze maar durft het nog niet aan. Terwijl ze het zo goed kan gebruiken. Momenteel zit ze op 18kg maar erg ingevallen en de rug en ribben te goed voelbaar, gelukkig een dikke vacht waardoor het iets erg opvalt.Maar de angst is helaas zo groot.

Drinken doet ze gelukkig wel en zelfs bij de bak buiten waar de rest dat ook doet.

Ik merk dat ze veel achter mij aan loopt en constant kijkt waar ik ben. Soms als ze mij niet ziet gaat ze in de deur opening staan piepen. 

Als ik bij ze ga zitten in de tuin komt de rest altijd direct knuffelen, ze loopt dan mee maar blijft net buiten arm bereik staan. Soms likt ze aan mijn hand als ik een ander aai. 

Ik probeer toch zoveel mogelijk contact te blijven maken zodat ze weet dat het goed is. Zo staat ze af en toe toch dichterbij en kan ik haar borst kriebelen. Dat vind ze dan ook prima, maar haar rug en achterhand is echt een no go. Als iets daar aan komt begint ze volledig te trillen van angst en kruipt ze ineen.  

Vanmiddag ging ze voor het eerst ook spelen en rennen met caida en tardor. Tardor werd op den duur opdringerig en toen gromde ze even naar hem. Ook verano loopt er inmiddels tussen zonder haar muilkorf. Ze doet lekker haar eigen ding en ravera laat haar gewoon met rust, af en toe word er even an elkaar gesnuffeld maar ze accepteren elkaars ruimte.

invierno is nog even aan het bijtanken van de trail run en heeft geen zin om doorde tuin te racen en zoekt gewoon rustig zijn eigenplekje voor het hek op.ook hij word gewoon met rust gelaten.

dag 4 dinsdag 12-12-2023

ook nu weer een rustige nacht gehad. en de voerbak was voor de helft leeg., du gelukkig toch wat gegeten.

eerste de rest uitgelaten en daarna haar aan de riem de tuin in gebracht naar de zandbak. hier deed ze wer haar behoeftes.

ik heb de andere 4 geborsteld aangezien de ondervachten alweer leker loskomen, ook bij ravera maar die vind dat nog te spannend. wel vond ze het allemaal heel interessant en rende ze achter de haren aan die soms wegvlogen. ze kwam toch ook nog even ernaast staan en heb ik haar borst en hals haren wat kunnen plukken.

verder vandaag een rustig dagje gehad. inmiddels loopt ze wel zelf mee naar binnen en loopt ze door haar bench in.

savonds heb ik ze allemaal een runderoor gegeven en het duurde even maar ze is er toch maar op beginnen kauwen en na 1,5 uur had ze hem dan ookn bijna helemaal op. blij dat ze dat toch heeft geprobeerd want ze kan best wat tandverzorging gebruiken.savonbds nog even in de tuin om haar behoefte te doen

Dag 5 woensdag 13-12-2023

na weer een rustige nacht en netjes haar behoefte in de tuin te doen, stond er vandaag training aan de lijn op het programma.

ik had een veiligheids tuigje besteld met 3 banden, zodat ze er nooit uit zou kunnen ontsnappen. dit omdat ze volldig in de stress raakte alleen al door het vast zitten.

nu had ze in de tuin al wel weer een aantal keer aan de riem gezet en probeerde ze zich er niet uit te wurmen maar goed op straat kent ze natuurlijk niks en kan ze van elk ding schrikken dus veilgheid voorop. tuigje gepast en die zat gelukkig goed.

 de band om der buik vond ze heel spannend, tijdens het omdoen krulde ze dan ook weer helemaal op en begon te trillen. een maal om en dat ik begn te lopen volgde ze mij en was het tuigje prima.

toen het tuigje even goed af gesteld en wat rond gelopen in de tuin. ook gekoppeld aan een dubbele lijn, 1 aan de halsband om haar enigzins te sturen en de andere aan het tuig dat ze nooit los kan komen.

in de tuin ging het heel goed, dus besloten eens op de oprit te gaan staan en maar te kijken wat er langs kwam en wat er zou gebeuren

op de parkeerplaats stond een taxichauffeur, deze kwam naar ons toe lopen en ravera kroop al in elkaar. dus nam haar naast mij, de chauffeur scrk een beetje hoe bang ze was, dus heb haar uit gelegd hoe dat kwam. toen de buren mee gingen na de taxi kroop ze alweer na achteren toe. maar toen er een auto aan kwam rijden dook ze de bosjes in daar bleef e zitten tussen de takken. haar gerust gesteld en even rustig laten snuffelen op straat en toen de tuin weer in voor vandaag genoeg indrukken.

dag 6 donderdag 14-12-2023

vannacht voor het eerst geslapen op de stretcher schijnbaar lag het toch wel lekker want toen ik vanmorgen hun kamer binnen kwam lag ze nog languit.

Vanmorgen eerst de anderen weer uitgelaten en daarna haar in de tuin gelaten. in de middag haar mee genomen naar het bos hier verderop, zodat ze rustig kon rond lopen zonder verkeer of andere enge dingen. ze liep mooi mee en volgede mij netjes, zelfs een plasje gedaan aan de riem. de fabriek iets verder op maakte wel veel herrie dus daar moest ze toch even goed naar kijken. na 15 minuten wandelen weer naar huis gereden, maar ze deed het zo braaf. daarna nog weer met ijn allen in de tuin gespeeld. tijdens het avondronde heb ik besloten haar mee te nemen, eerst de 3 anderen uit gelaten en toen invierno en ravera, weer een plasje gedaan. gelukkig is het savonds altijd erg rustig op straat en komen we bijna nooit mensen tege en soms eens een auto. vanavond was het rustig en hoefde ze nergens rekening mee te houden. invierno liep een keerom haar heen waardoor zijn lijn om haar kont ging, dat vond ze wel erg spannend en zakte dan ook in elkaar met der achterhand.

dag 7 vrijdag 15-12-2023 

vanmorgen in de auto naar mijn ouders hun huis, hier kunnen we een stuk over een voetpad lopen zonder overig verkeer en lopen dan via het fietspad een natuur gebied in. 

op het voetpad gedeelte heeft ze haar behoeftes gedaan, we zijn doorgelopen en moesten eens stukje straat over steken, er kwam net een auto aan en daar schrok ze wel even van. maar ontspande snel en liep weer rustig met mij mee. toen een stukje langs het fietspad gelopen, er kwamen enkel fietsers aan en een scooter, ik liep gewoon rustig door en ze bleef volgen hierdoor schrok ze er ook niet van en keek alleen even op.  onderweg zoekt ze wel veel contact waardoor ik haar ook veel bevestiging kan geven. toen weer terug gelopen naar mijn ouders hun huis en op het zelfde punt kwam er weer een auto maar ditmaal keek ze niet eens op. daarna kwamen we 2 honden tegen daar wilde ze dan weer al te graag naar toe, maar daar zijn we dan weer streng op dat dat niet de bedoeling is en ze dan toch gewoon moet doorlopen en volgen, dat deed ze dan ook wel weer.

bij mijn ouders thuis was mijnmoeder en oma, deze heeft ze dan ontmoet en ze liep uit zichzelf daar heen om te snuffelen. aaien mag niet dan loopt ze weg, maar dat ze zelf gaat snuffelen is al een grote stap. de katten keek ze niet naar om. naast kyara lopen en snuffelen deed ze maar al te graag. kyara daagde haar ook enkele keren uit om te spelen maar dat durfde/snapte ze niet. net als rustig zitten of liggen zat er niet in, ze bleef onzeker heen en weer lopen. we hebben haar nog wat blikvoer aan geboden aar ook daar wilde ze niet van eten.

dag 8 16-02-2023

vandaag is ze een week hier en voor een hond van 3jaar die nog nooit meer had gezien dan een vies hok, pups en soms een soortgenootje doet ze het al heel goed. 

ze wandeld mee aan de riem, slaapt snachts gewoon goed door, speelt met soortgenoten, gaat mee in de auto, durft zelf in en uit het huis te lopen, durft te snuffelen aan mensen.

omdat ze het zo goed doet gaat ze ook gewoon mee op wandeling en gaan we er nu aan werken dat ze volledig zinderlijk word en ze haar behoeftes niet meer in de tuin hoeft te doen.

nu loop ik eerst met 3 stuks en dan met haar en nog 1, wissel dit elke wandeing af zodat ze steeds met een ander loopt.

tardor mag nogal graag achter een bal aanrennen, dit hadden we afgelpen week niet gedaan om ruzie om de bal te voorkomen. inmiddels ligt het speelgoed weer in de tuin en hebben we vanmiddag met de bal gespeeld. en ineens kwam ravera ook met een bal aanlopen. deze legde ze een meter bij mij vandaan. en zo was ik de ene bal aan het gooien voor tardor en de andere rolde ik voor ravera langs deze pakte ze en lgde hem weer een meter voor mij neer. na enkele keren was het tijd om de bal te slopen en is ze r mee gaan liggen en er op gaan kauwen. ook de eerste keer dat ze buiten g ing liggen. 

dag 9 zondag 17-12-2023

vanmorgen weer allemaal uitgekaten na weer een rustige nacht, ravera plast seeds kleine beetjes en ik vermoed dan ook dat ze loops gaat worden. mocht dit niet het geval zijn voor dinsdag dan even kijken op een eventuele blaasontsteking. voor vanmiddag afgesproken met mijn ouders om na het bos te gaan. omdat woensdag verano en tardor mee waren geweest wandelen met natalie en chloe mochten nu de andere 3 mee.

ze liep direct op kyara af en ging snuffelen aan mijn ouders huhn handen maar nam daarna weer afstand.

wel deed ze gelijk een plasje, en liep ze gewoon mee. waar k haar nu wel wat streng op hou iis dat ze rondjes om je heen gaat cirkelen als we stil staan. net als dat ze door de tuin rondjes loopt. aan de riem is dat allen niet erg handig omdat dan alles in de knoop raakt zeker als ik met meerder honden loop. dus als ze dat doet houd ik de lijn strak en begeleid haar weer na de linker kant van mij. aan het einde van de wandeling heeft ze toch ook nog gepoept gelukkig.

moe maar voldaan zijn we terug naar huis gegaan. deze 3 naar binnen konden ze rustig even eten en drinken en nog even met de andere 2 naar het bos hier toe. daarna nog met zijn allen in de tuin.

dag 10 maandag 18-12-2023

omdat ze het zo goed doet aan de riem gaan we vandaag eens met alle 5 tegelijk lopen, en ze loopt gewoon netjes mee, behalve dat heeft ze ook gewoon netjes haar behoefte gedaan tijdens het wandelen. en zoals ik alvermoede is ze loops geworden, gelukkig is hier verder alles geholpen en kunnen ze lekker samen blijven spelen in 1 roedel. vanmiddag in 2 groepjes weer een ronde in het bos gedaan waar ze wederom netjes geplast heeft, verder was ik smiddags weg en hebben ze toen allemaal rustig kunnen chillen binnen. toen ik terug kwam was haar hele bak met brokken leeg. dus schijnbaar had ze inmiddels toch wel honger gekregen. savonds weer een ronde met ze allemaal samen.

en vandaag dus dag 1 dat ze haar behoefte niet in de tuin heeft gedaan.

Inmiddels is ze hier nu 3 weken. Zijn we het nieuwe jaar in en is ze loops geworden. Aan de ene kant een vervelend ding voor haar zeker zo op het begin in een nieuw onbekend huis. Maar gelukkig is ze optijd weg voor ze weer bij een reu was gezet en dat houd in dat ze ook over 3 maand geholpen kan worden. Nooit meer pups voor deze dame. Verder doet ze het heel goed.

Ze loopt elke wandeling lekker mee met de rest. Kijkt niet meer naar auto's. Sommige mensen zijn wel spannend. Ze speelt er aardig op los, eet goed, slaapt goed. En komt toch wel geregeld even snuffelen en dan wilt ze wel geaaid worden. We zijn bezig met de commando zit en al een paar keer ging ze zitten zonder dat ik haar moest begeleiden. Ze durft ook eten aan te nemen wat trainen vaak ook wat makkelijker maakt. Af en toe is merk je dat ze gespannen is maar ze is toch ook erg vaak vrolijk met de staart mooi in de lucht. 

Ze zoekt veel contact en volgt mij ook buiten en in huis. De komende tijd gaan we lekker blijven trainen.

Wandelen gaat heel erg goed, ze komt zelf aanlopen om aangelijnd te worden. Gaat netjes zitten op commando en loopt relaxt mee, auto's, vrachtwagens en trekkers passeert ze zonder in elkaar te duiken.

05/02/2024 vandaag voor het eerst gewandeld  met het X-Back tuig om. Eerst gewoon wandelen met de riem aan haar halsband en daarna de riem aan de X-Back geklikt. Ik had verwacht dat ze dat eng zou vinden omdat deze strak om haar loopt maar ze bleef gewoon rustig doorlopen. Omdat het zo goed ging gelijk een stukje geprobeerd om hard te lopen, dit vond ze geweldig. 

10/02/2024 samen met caida hebben we een stuk hardgelopen, wederom vond ze het erg leuk om te doen. Staart hoog in de lucht en helemaal happy. Uiteindelijk een route van 3 kilometer gedaan op een rustig tempo. En zo gaan we rustig aan haar conditie werken

27/02/24Vandaag eens samen met ravera een stukje aan het canicrossen geweest, normaal heeft ze de steun van 1 van de andere maar ze pakte het enorm goed op, trok goed aan de lijn en wilde maar voorwaarts blijven gaan. Soms wilde ze even snuffelen maar als ik haar aanmoedigde rende ze toch gauw weer verder.

Wel een klein foutje toen ze wilde waterdrinken uit het kanaal, ze dacht dat het gewoon afliep maar er zat een wal waardoor ze in het kanaal viel. Haar er weer uit getild en nog even weer wat droger gerend, daarna water gedronken uit een sloot wat toch wat handiger ging.Het was maar 2.5 km maar langzaam gaan we dat opbouwen

06/03/24 Ze is GESTERILISEERD 🥳 vanlorgen heen gebracht en begin van de middag gebeld, ze was goed wakker, de kleden aan het slopen en sprong door het hok geen. Ze wilde graag weg. Toen heb ik haar weer opgehaald, toen ze door de deur kwam schrok ze een beetje van een volle wachtzaal zn 10mensen maar toen ik knielde en haar riep kwam ze snel naar mij toe. Nu een weekje bench rust zodat alles goed kan genezen. Maar in iedergeval nooit meer pup voor haar😊

Naam: Levanto

Ras: Siberische husky 

Kleur: grijs/zwart/wit 

Geslacht: reu

Gecastreerd: ja, 3 juli 2024

Geboortedatum: 28 oktober 2023

Bij mij sinds: 6 april 2024

Levanto is een pup vanuit de broodfok, hij is uitgekocht via een stichting die ook over zijn adoptie gaat.

Hem heb ik zelf opgehaald bij de broodfokker, hij kwam dus rechtstreeks uit de kennel bij mij.

Zijn zusjes zijn inmiddels naar hun gouden mandjes toe.

Hij was vanaf het begin een bijtertje. Puur uit angst. 

Zodra je in zijn buurt kwam hapte hij gelijk naar je. Ik ben met hem gaan trainen om de riem om te doen. Hiervoor gebruik ik een retriever lijn omdat ik deze op afstand kan omdoen en deze lijn kunnen ze nooit afkrijgen. Wat ideaal is voor een angstige hond die snel in paniek raakt.

Enkele keren per dag deed ik de riem om en weer af. Zodat hij daar aan kon wennen en wist dat het niets ergs was. Maar op het moment dat de riem strak ging kwam er weer stand, beet hij op de riem en ging daarna op de grond liggen "krijsen" extreem hard alsof hij dood ging.

Hierop volgde de training met de lijn aanspannen en weer los laten. Zo voelde hij druk maar kon hij ook merken dat paniek echt nergens voor nodig was. Als ik hem uit de bench haalde deed ik dit standaard met de riem om. Zo kon hij steeds meer wennen aan de gewoonte van een riem. De eerste 3 dagen heb ik besteed aan het wennen aan de riem en de druk van de riem. Zodra het in de tuin veilig was om met hem te wandelen zijn we de straat op gegaan. Samen met 1 van mijn andere honden die nergens van op kijkt. 

Voor verkeer of iets is hij eigelijk niet echt bang. Meer nieuwschierig om te kijken wat alles is. Hij schrok wel van bepaalde dingen maar niet zo extreem als dat ravera deed. 

Als de riem om zijn been komt piept hij omdat hij daarvan schrikt en het eng vind, soms blijft hij staan maar meestal gaat hij krijsend rondjes draaien waardoor hij steeds verder in de knoop raakt. We blijven dit oefenen zodat hij weet dat ik de riem wel weer los haal en paniek echt niet nodig is.

Het buiten heeft hij na de eerste week niet meer gedaan.

Hij is hier in de auto rustig en gaat lekker liggen slapen.

Hij eet en drinkt goed.

Is wel nog angstig omdat hij niet gesocialiseerd is als pup maar alleen maar in de kennel heeft gezeten.

Hij durft wel uit mijn hand te eten en zo werken we eraan om toch wat meer vertrouwen te krijgen. Inmiddels kan hij keurig op commando zitten en als ik hem dat commando geef kan ik ook gewoon naar hem toe lopen. 

Aanlijnen doen we op de zelfde manier. Eerst zitten en dan de riem om. Ook dit gaat zonder moeite.

Het alleen zijn moet ook opgebouwd worden. Hij is gewend samen te zijn met de rest en kan behoorlijk huilen als hij alleen word gelaten. 

Het spelen en racen heeft hij helemaal ontdekt en mag dat graag doen met de rest. Ook touwtrekken of de bal jatten vind hij erg leuk om te doen. 

Op 26 mei 2024 is hij samen met mij naar de markt geweest waar hij de hele dag relaxt achter de kraam lag. Af en toe gaven de buren hem wat aandacht en nog wat kennissen die langs kwamen en laat het ook gewoon toe om geaaid te worden. Maar komt niet vanuit zichzelf zomaar op iedereen af gelopen. Hij vind aandacht inmiddels erg leuk, zo loopt hij ook gewoon op vreemden af of op visite wat langskomt.

Hij kan uren door de tuin rennen met de andere roedel leden en vooral met tardor raced hij wat af.

Maar ook lui op de bank of elders liggen kan hij erg goed.In september zou hij gecastreerd worden, dit omdat hij geregeld last van een voorhuid ontsteking had ( dat hebben veel niet gecastreerde reuen). Zijn hormonen aardig begonnen op te spelen en hij de dames lastig ging vallen. Maar vorige week belde de dierenarts dat er een uitvaller was en of ik eerder wilde. Dus afgelopen woensdag 3 juli 2024 is hij gecastreerd.

Hij was als eerste aan de beurt en uit voorzorg had ik de muilkorf mee gegeven omdat hij 3 maand geleden nog aardig happerig was en ik geen idee heb wat hij doet als hij een spuitje in de bilspier krijgt aangezien de achterhand nog een gevoelig plekje van hem is. 

Uit voorzorg hebben ze de muilkorf gebruikt maar hij liet het allemaal maar gebeuren en gaf verder geen kik. 

In de middag gebeld, om te vragen hoe het was gegaan. Alles was goed gegaan maar meneer wilde wel graag naar huis en probeerde op allerlei manieren aan de wond te komen.

Halverwege de middag heb ik hem weer opgehaald. Bij thuiskomt bleek dat het hem ook was gelukt om aan de wond te zitten want hij had alle hechtingen al verwijderd. 

Gelukkig zag de wond er goed uit en zat deze al aardig dicht waardoor de dierenarts heeft besloten het zo te laten alleen een langere kap om te doen en buiten toezicht nog een rompertje erbij aan. 

Gelukkig heeft dat tot dusver niet voor problemen gezorgd en geneest de wond goed.

Wel is hij klaar met het stil zitten en wil hij maar al te graag door de tuin rennen met de rest.